مرحوم حاج محمد اسماعيل دولابی در بيانی، معنای غيبت حضرت ولی عصر(عج) را اينگونه تشريح مي‌کنند:
سوال شد امام زمان (عج) غايب است يعني چه؟ گفتم غايب؟ کدام غايب؟ بچه دستش را از دست پدر رها کرده و گم شده مي گويد:
پدرم گم شده است. ما مثل بچه‌اي هستيم که پدرش دست او را گرفته است تا به جايي ببرد و در طول مسير از بازاري عبور مي‌کنند.
بچه جلب ويترين مغازه‌ها مي‌شود و دست پدر را رها مي‌کند و در بازار گم مي‌شود و وقتي متوجه مي‌شود که ديگر پدر را نمي‌بيند، گمان مي‌کند
پدرش گم شده است. در حالي که در واقع خودش گم شده است. انبياء و اولياء پدران خلق اند و دست خلائق را مي‌گيرند تا آنها را به سلامت از
بازار دنيا عبور دهند. غالب خلائق جلب متاع‌هاي دنيا شده‌اند و دست پدر را رها کرده و در بازار دنيا گم شده‌اند. امام زمان (عج) گم و غايب نشده
است ما گم شديم و محجوب گشته‌ايم. امام غايب نيست، تو نمي بيني آقا را. او حاضر است. چشمت رو که اسير دنيا شده اگر از دنيا دست بردارد، آقا
را مي بيند. خلاصه نگو آقا غايب است. تو نمي بيني.
چون سر و کار تو با کودک فتاد پس زبان کودکی باید گشاد