تبا

مقدمه بحث:

برای انتخاب مسیر درست عقل لازم است اما بدون منطق وحی نمی توان حرکت کرد.

لذا خداوند در کنار نعمت عقل، کتاب های آسمانی را هم نازل فرمود و بنا به روایتی همه ی

کُتُب آسمانی در ماه مبارک رمضان نازل شدند.

برای مشاهده مقاله به ادامه مطلب بروید...

 «الَّذينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِكَ الَّذينَ هَداهُمُ اللَّهُ وَ أُولئِكَ هُمْ أُولُوا الْأَلْبابِ»

«آنان كه سخن را مى ‏شنوند و از بهترينش پيروى مى ‏كنند، اينانند كسانى كه خدا هدايتشان كرده، و اينان همان خردمندانند»

انسان به حکم فطرتش همیشه به دنبال بهترین هاست و در زمینه ی انتخاب دین هم بر مبنای همین رویّه بدنبال دین أحسن است.

إرنست رنان(فیلسوف مشهور فرانسوی) می گوید: دین أحسن آنست که عقل او را تصویب و علم آن را تصدیق کند.

در نظام آفرینش هدایت به دوگونه قرار داده شده است:

1. هدایت عمومی: در سوره طه آیه 52 آمده است که فرعون از حضرت موسی(ع) پرسید: فمَن ربّکما یاموسی؟

پروردگار شما کیست؟ حضرت موسی(ع) در جوابش فرمود: ربّنا الذی أعطی کلّ شیء خلقه ثمّ هدی.

پروردگار ما کسی است که هر چیزی را خلق کرد سپس هدایت کرد.

مثلاً برّه یا موش در حالیکه گرگ و گربه را ندیدند ولی بمحض دیدن آنها به حُکم طبیعتشان میگریزند و یا

پرنده برای حفظ جوجه ها در جاهای مرتفع آشیانه می سازند. و اینها نمونه هایی از هدایت عمومیِ پروردگار هستند.

2. هدایت خاص: انسان بدلیل اینکه صاحب عقل است هدایتش با موجودات دیگر متفاوت میباشد و همینطور

هدف از خلقت انسان متفاوت است.

البته در مسیر رسیدن به هدف و راه یافتن به هنر خوب زیستن، عقل لازم است ولی کافی نیست و باید در این

راه از منطقِ وحی کمک گرفت. مثلاً انسانی که در بیابان تاریک راه را از چاه نمی شناسد باید با نور چراغ

حرکت کند. ولی وقتی بر سر چند راه قرار میگیرد، نور چراغ می خواهد و هم راه بلَدی که مسیر را معیّن نماید.

سوره مائده، آیه 18 می فرماید:

قدجائکم مِن الله نور و کتاب مبین  . همانا آمد برایتان از جانب خداوند نور(عقل) و کتابی آشکار(قوانین الهی)

نکته ای که در اینجا متذکر می شوم اینست که انسان نمی تواند با قوانینی که با دست خودش وضع میکند

رستگار شود و محتاج به قوانین الهی و کُتُب آسمانی است به دلیل اینکه:

قوانین بشری و مَدَنی که به رأی اکثریت در مجلس تصویب میگردند، در مجلس دیگر ردّ میشوند و یا

از یک طرف برای بشریّت مفید هستند ولی گاه از جوانب دیگر به بشریّت خسارت و لطمات وارد میکنند.

پس انسان باید در کنار عقل، در پناه گفتار وحی برود تا از کجروی ها و اختلافات در امان بماند.  

این نوشتار را با جمله ای از «تولستوی» فیلسوف روسی که مؤلف کتاب سخنان محمد(ص) است،

خاتمه می دهم که میگوید:

«برخلاف گفته متعصبین، اسلام دین اختلاف نیست بلکه روح اتّحاد و اتّفاق را تقویت نموده است.»

دوستدار دوستان خدا

                                                                    و این نوشتار ادامه دارد...